De combinatie zwanger en buikkrampen komt vaker voor. Een miskraam vanaf 4 weken, innesteling met 3 weken, infectie of bandenpijn kunnen de oorzaak zijn. Dit kan soms voor ongerustheid zorgen. Week voor week en maand voor maand zie je hier de oorzaak van buikkrampen. Niet altijd hoeven deze krampen iets ernstigs te betekenen. Vooral niet wanneer er geen sprake is van bloedverlies. Het is daarom belangrijk om het soort buikkramp of buikpijn te herkennen. Aan de hand daarvan kan je bepalen of je een arts of verloskundige wil inschakelen. Deze kan vaak een echo maken, om te bekijken of met de baby alles in orde is.
1 week zwanger
Wanneer je 1 week zwanger bent, heb je net de menstruatie achter de rug. Je bent eigenlijk niet echt zwanger, maar een zwangerschap begint te tellen vanaf de eerste dag van de laatste menstruatie. Heb je nu buikpijn, dan komt dit in ieder geval niet door de zwangerschap.
2 weken
14 dagen nadat je menstruatie begonnen is, zal er een eisprong plaatsvinden. Sommige vrouwen kunnen deze eisprong duidelijk voelen. Ze voelen dan een stekende pijn die vaak niet langer dan enkele uren aan blijft houden. Soms is deze pijn maar heel kort: niet langer dan een half uur. Buikpijn wordt dan meestal door de eisprong veroorzaakt. Soms is er zelfs een druppeltje bloedverlies.
3 weken
Wanneer de eicel bevrucht is, zal deze haar weg vervolgen richting de baarmoeder. Ondertussen zal de eicel zich blijven delen. Van 1 naar 2, 4, 8, 16 en zo verder. Wanneer de eicel in de baarmoeder is aangekomen zal ze nog niet direct innestelen. Een bevruchte eicel of foetus moet uit minimaal 64 cellen bestaan voordat ze kan innestelen. Een gedeelte van het klompje cellen vormt de placenta. Aan deze zijde zit ook een uitstulping die bedoeld is voor de innesteling. Als de foetus zich in de baarmoederwand innestelt raken wat bloedvaatjes beschadigd. Je kan een roze afscheiding opmerken of wat helderrood bloedverlies. Ook kan je een hevige stekende pijn voelen.
4 weken: 1 maand
Met 4 weken zwangerschap kun je een test doen. Een zwangerschapstest meet een minimale hoeveelheid HCG in de urine. HCG is een hormoon dat wordt aangemaakt door de placenta. Met 4 weken kun je buikkrampen hebben. Soms is hier een vroege miskraam de oorzaak van. Voor de 4 weken zwangerschap gaat de helft van alle zwangerschappen ten gronde. De eicel nestelt dan niet in of wordt na de innesteling afgestoten. Dit veroorzaakt een buikkramp en bloedverlies die vaak samenvalt met de menstruatie die je zou verwachten.
2 maanden zwanger, 8 tot 9 weken
Je kan nu last krijgen van je darmen: rommelende darmen. Bij rommelende darmen voel je buikkrampen en is de stoelgang anders. Vaak heb je last van verstoppingen. Misselijkheid komt veel voor, en door het overgeven kan je ook buikpijn krijgen. Probeer in deze gevallen ’s morgens niet te zwaar te ontbijten maar begin met een kop thee op bed.
Soms heb je al last van vroege bandenpijn. De baarmoeder hangt in de buikholte aan banden waaraan getrokken wordt door de groei van de baarmoeder. Dit ervaar je als een zeurende pijn. De baarmoeder kan door het groeien ook soms een felle buikpijn geven, bijvoorbeeld wanneer je plots opstaat. Ook dit is een onschuldige buikpijn. Buikkrampen met bloedverlies kunnen duiden op een miskraam. De verloskundige zal dan altijd een echo maken om te bekijken of er nog sprake is van hartactiviteit bij de foetus.
3 maanden, 12 tot 13 weken
De ergste periode is voorlopig voorbij: de misselijkheid verdwijnt bij de meeste vrouwen en alle organen bij de baby zijn aangelegd. De rest van de zwangerschap zal de baby verder groeien en ontwikkelen. De kans op een miskraam wordt nu sterk verkleind. Buikkrampen zijn vaak afkomstig van de darmen, de banden of soms door een infectie zoals buikgriep.
4 maanden, 16 tot 17 weken
Nu voel je het best goed: bandenpijn. Bandenpijn wordt uitgelokt door hoesten, niezen, tillen en bukken. Wanneer je een zware dag achter de rug hebt kan je buik ’s avonds zwaar en vermoeid aanvoelen, met vaak pijnlijke momenten. Het is misschien nog wat te vroeg voor het dragen van een buikband maar heb je echt last van bandenpijn schaf er dan een aan. Gebruik niet de sier-buikbanden maar de echte ondersteunende. Deze zijn ook een stuk duurder maar wel effectief.
5 maanden, 20 tot 21 weken
De eerste harde buik kan zich aandienen. Bij ene harde buik spant de baarmoeder zich samen en voelt je buik zo hard als een opgepompte voetbal. Vaak zie je de buik ook verharden. Je kan een trekkend, vervelend en soms pijnlijk gevoel waarnemen. Harde buiken zijn onschuldig en zullen niet overgaan in weeën. Je hoeft dus niet bang te zijn dat de bevalling begint.
6 maanden, 25 weken
Je voelt je in deze periode een stuk beter. De meeste klachten zijn verdwenen en je buik is nog niet zo groot dat je amper kan bewegen. Toch kan je last hebben van buikkrampen. Vaak is hier bandenpijn de oorzaak van,maar ook de buikspieren kunnen geïrriteerd raken doordat ze opzij geschoven worden. Deze pijn voel je aan de zijkant of voorkant van de buik. Soms lijkt het alsof de baarmoeder zakt of zwaar aanvoelt.
7 maanden, 30 weken
Je baby kan met 7 maanden redelijk veilig geboren worden, alhoewel de longen nog wat moeten rijpen. Buikpijn wordt nu door bandenpijn veroorzaakt, maar ook door spierpijn van de buikspieren of last van de darmen. De darmen hebben nu veel minder ruimte waardoor je soms wat buikkrampjes hebt.
8 maanden, 34 weken
Je baarmoeder gaat zich nu voorbereiden op de bevalling middels oefenweeën. Een oefenwee is een soort wee die op komt zetten en aanvoelt als een menstruatie-achtige buikkramp. Een oefenwee zwakt ook altijd weer af en verdwijnt dan weer. Tegen het einde van de zwangerschap kunnen oefenweeën vaker voorkomen. Een oefenwee kan uiteindelijk overgaan in een echte wee, maar dit is dan duidelijk te herkennen.
9 maanden, 38 weken
Wanneer je nu buikkrampen hebt is de kans groot dat je gaat bevallen. Een bevalling kondigt zich aan door het verlies van de slijmprop, bloedverlies, het breken van de vliezen of door buikkrampen. Deze krampen zijn de ontsluitingsweeën. Een wee is net een golf: ze komt aangerold, wordt hoger (heviger), kent een top en verdwijnt dan weer langzaam. Deze golven zullen steeds sneller na elkaar komen en steeds hoger worden. Bij 10 centimeter ontsluiting gaan deze ween over in persweeën.
Blijgezond.nl is een initiatief van gezondheidsdeskundige Dominique